تاریخ اسلام مملو از عبرت‌هایی است که راه شقاوت و سعادت را برای انسان‌های بیدار و آزاده روشن کرده است. تاریخ صراحتا گواه می دهد که آنانکه پیرو پیامبر و اهل بیت ایشان بوده اند و به این خانواده ادب و احترام کرده اند همواره به نیکی از آنها یاد شده است و آنانکه ره بی ادبی و وقاحت را پیشه کرده اند جز ذلت و خواری دستاوردی نداشته اند.
خبرنامه دانشجویان ایران: تاریخ اسلام مملو از عبرت‌هایی است که راه شقاوت و سعادت را برای انسان‌های بیدار و آزاده روشن کرده است. تاریخ صراحتا گواه می دهد که آنانکه پیرو پیامبر و اهل بیت ایشان بوده اند و به این خانواده ادب و احترام کرده اند همواره به نیکی از آنها یاد شده است و آنانکه ره بی ادبی و وقاحت را پیشه کرده اند جز ذلت و خواری دستاوردی نداشته اند.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، تاریخ اسلام مملو از عبرت‌هایی است که راه شقاوت و سعادت را برای انسان‌های بیدار و آزاده روشن کرده است. تاریخ صراحتا گواه می دهد که آنانکه پیرو پیامبر و اهل بیت ایشان بوده اند و به این خانواده ادب و احترام کرده اند همواره به نیکی از آنها یاد شده است و آنانکه ره بی ادبی و وقاحت را پیشه کرده اند جز ذلت و خواری دستاوردی نداشته اند.
در روز وفات حضرت ام الابنین(س)، اسوه ادب و ارادت، با نگاهی به تاریخ اسلام به تعدادی از این موارد اشاره خواهد شد:
ام‌البنین(س) کنایه‌ای از شرم عاشقی است
کز حجب، تاب نام دل‌آرای خود نداشت
*** حضرت ام البنین -که سلام خدا بر او باد -دنیایی از فضایل است. اما صفتی که ایشان را شهره ی عالم کرد، «ادب» ایشان بود. حضرت ام البنین، فاطمه نام داشت، اما وقتی همسر علی(ع) شد، به همگان گفت که مرا «کلابیه» - که نام قبیله اش بود – صدا بزنید تا فرزندان پیامبر از شنیدن نام فاطمه، دل تنگ مادر نشوند. ام البنین هرگز نخواست کسی حتی یک لحظه فکر کند که او خودش را جایگزین فاطمه بنت رسول الله می داند. بعدها هم که چهار شیر مرد برای علی آورد، با کنیه اش که ام البنین -مادر پسران- بود خوانده می شد.
********
*** ادب و احترام این بانوی بی همتا به اهل بیت پیامبر توصیف ناپذیر است تا جاییکه وقتی قاصد از کربلا به مدینه رسید، یک به یک خبر کشته شدن پسرانش را می داد، حضرت ام البنین به قاصد فرمود: «بند دلم را پاره کردی، از حسین(ع) با خبرم کن. اولاد من و هر چه زیر گنبد کبود است، همه فدای ابی عبدالله(ع)».
*******
*** شهرت ادب عباس بن علی(ع) عالمگیرتر از آن است که نیازی به شاهد مثال داشته باشد. « .... پس به یاد لب های تشنه ی فرزندان فاطمه(س) افتاد... آب بر روی آب ریخت و از شریعه بیرون آمد...»
******
*** حر بن یزید ریاحی، فرمانده ی سپاه یزید بود. وقتی حسین بن علی(ع) گفت: «مادرت به عزایت بنشیند»، ادب کرد. جواب داد: «هر که این حرف را زده بود، جوابش می دادم، اما مادر شما کسی است که جز به نیکی نباید نامش را برد».
*****
*** می گویند عمربن سعد ابی وقاص، حاضر جواب بوده و بی ادب. وقتی امام حسین(ع) هشدارش داده که «از گندم ری نخواهی خورد» جواب داده که «نان جوی ری هم ما را کفایت می کند».
****
*** نقل است که شمر هم به زیاد شوخی کردن و بی ادبی شهره بوده است. وقتی امام حسین(ع) درخواست قطره ای آب کرده است، شمر با وقاحت، پاسخ فرزند زهرا(س) را داده است.
«خبرنامه دانشجویان ایران»، کتاب «ماه به روایت آه» اثر ابوالفضل زرویی نصر آباد از نشر نیستان را برای مطالعه بیشتر و عمیق تر در مورد حضرت عباس بن علی(ع) و مادر گرامی ایشان پیشنهاد می‌کند.
محمود کریمی// وفات حضرت ام البنین سلام الله
دانلود
